اتصالات هیدرولیک چیست؟

اتصالات هیدرولیک قطعاتی هستند که برای اتصال شیلنگ های هیدرولیک به سایر قطعات استفاده می شوند. کوپلینگ های هیدرولیک در انواع ماشین ها و تجهیزات در تمام صنایع بزرگ استفاده می شود. از آنها در ساخت هیدرولیک و خطوط مونتاژ ، سیستم های آب و فاضلاب، پالایشگاه های نفت و هیدرولیک محل ساخت و ساز استفاده می شود. 

انواع مختلفی از اتصالات هیدرولیک وجود دارد. هر کدام هدف متفاوتی را دنبال می کند. آنها همچنین در اندازه ها، مواد، انواع آب بندی ها و تحمل دما و فشار متفاوت هستند. به عنوان مثال، اتصالات هیدرولیک می تواند جریان سیال را اجازه دهد یا از آن جلوگیری کند. در برخی موارد، اتصالات دو منظوره هستند و می توانند هر دو را انجام دهند. اما مهمترین کیفیت یک اتصالات هیدرولیک این است که چقدر در ایجاد آب بندی محکم موثر است.

دو نوع اصلی اتصالات هیدرولیک، اتصالات پرسی و اتصالات قابل اتصال میدانی هستند. همانطور که از نام آن پیداست، اتصالات قابل اتصال به میدان یا اتصالات قابل استفاده مجدد از یک سوکت و یک نپوسته تشکیل شده است و می‌توان آن را در هر مکانی بدون استفاده از کرامپر نصب کرد.

اتصالات پرس شده به اتصالات دائمی گفته می شود که با دستگاه پرس مهر و موم می شود . اتصالات چین دار بسیار ایمن تر از اتصالات قابل اتصال زمینی هستند اما برای ساخت مهر و موم به تجهیزات نیاز دارند. در حالی که بسیاری از دستگاه های پرس واحدهای بزرگ‌تری هستند که در کارگاه می‌مانند، پیچ‌کننده‌های هیدرولیک قابل حمل و دستی زیادی نیز برای پر کردن شکاف بین کوپلینگ‌های چین‌دار و اتصالات قابل اتصال در میدان وجود دارند.

اتصالات شیلنگ هیدرولیک از چه ساخته شده اند؟

اتصالات هیدرولیک را می توان از مواد زیادی ساخت که رایج ترین آنها پلاستیک، فولاد ضد زنگ یا برنج است.نوع مونتاژ یا کاربرد صنعتی معمولاً تعیین می کند که چه ماده ای مناسب است. 

بیایید نگاهی دقیق تر به رایج ترین مواد مورد استفاده در اتصالات هیدرولیک بیندازیم: 

• اتصالات  پلاستیکی – این نوع در مقایسه با همتایان فلزی خود در برابر خوردگی بسیار مقاوم تر هستند. با این حال، آنها از نظر فیزیکی ضعیف تر و دوام کمتری دارند. به همین دلیل است که با وجود هزینه کم، برای کاربردهای هیدرولیک ترجیح داده نمی شوند. اتصالات فلزی برای درجه بندی فشار بالا که در کاربردهای صنعتی یافت می شود مناسب تر هستند .

• اتصالات هیدرولیک فولادی – این نوع اتصالات از آلیاژهای فولادی ساخته شده اند که به این معنی است که بسیار بادوام تر از همتایان پلاستیکی خود هستند. به عنوان مثال، اتصالات فولاد کربنی می توانند در دمای -53 درجه سانتیگراد تا 260 درجه سانتیگراد مقاومت کنند.
• اتصالات فولادی ضد زنگ – همانطور که از نام آن پیداست، اینها نوع فولاد ضد زنگ اتصالات هیدرولیک فولادی هستند. اتصالات فولادی ضد زنگ در شرایطی مورد استفاده قرار می گیرند که در آن نیاز به مقاومت در برابر دمای 253- تا 648 درجه سانتیگراد دارند. ماهیت سخت آنها باعث می شود که آنها را برای محیط های بسیار خورنده انتخاب کنند. اتصالات ساخته شده از این ماده به طور کلی تا 10000 psi درجه بندی می شوند، با برخی از طرح های خاص که می توانند تا 20000 psi را تحمل کنند. اشکال اصلی اینها قیمت بالای آنها است که معمولاً صنایع را وادار می کند تا جایگزین هایی را برای برنامه های کاربردی با سختی کمتر در نظر بگیرند.

• اتصالات برنجی – این اتصالات به اندازه همتایان فولاد ضد زنگ خود قوی و بادوام نیستند. با این حال، آنها می توانند مهر و موم محکمی ارائه دهند که از نشت جلوگیری می کند و استانداردهای SAE (انجمن مهندسین خودرو)، ISO (سازمان بین المللی استاندارد)، DIN (موسسه آلمانی für Normung) و JIS (استانداردهای صنعتی ژاپن) و سایر موارد را برآورده می کند. اتصالات برنجی برای دمای -53 درجه سانتیگراد تا 204 درجه سانتیگراد و فشار تا 3000 psi درجه بندی می شوند.

• اتصالات آلومینیومی – اتصالات هیدرولیک ساخته شده از آلومینیوم کمتر رایج هستند، اما وجود دارند و در کاربردهای خاصی استفاده می شوند. آنها سبکتر از فولاد هستند اما در برابر خوردگی مقاوم هستند. این ویژگی ها آنها را در هیدرولیک های حمل و نقل مانند صنعت خودرو ترجیح می دهد.